قیمت نهایی خودرو بالاخره پس از کشمکش های فراوان بین شورای رقابت و خودروسازان اعلام شد. بر اساس تصمیمی که شورای رقابت با توافق خودروسازان در هفته گذشته گرفته ؛ قیمت ها به طور متوسط 5.5 درصد نسبت به سال گذشته افزایش داشته است. این در حالی است که قیمت های جدید نه تنها از نرخ سال گذشته پایین تر نیستند، بلکه نسبت به نرخ های اعلام شده توسط این شورا در سوم خرداد ماه نیز افزایش قابل ملاحظه ای داشته است. البته این قیمت ها در صورتی اعمال می شود که خودروسازان پنج شرط شورای رقابت را رعایت کرده باشند و این قیمت ها تا یک سال بدون تغییر است.
این دومین بار در سال جاری است که شورای رقابت قیمت خودروها را اعلام می کند. بار نخست اعلام قیمت جدید خودروها، صدای خودروسازان را به دلیل عدم انطباق قیمت ها با هزینه های تولید آنها به صورت گسترده ای درآورد و همین اعتراض ها پای وزارت، صنعت، معدن و تجارت را به میان کشید تا برای تجدید نظر دوباره شورای رقابت کدخدا منشی کند.
حال خودروسازان آرام شده اند و این بار صدای مردم است که بلند شده است، با این تفاوت که دیگر خبری از حمایت سازمان یا وزارت خانه ای خاصی نیست. مردم تا همین دو سال پیش و قبل از رشد شدید قیمت خودروها نیز معتقد به گرانی خودروهای داخلی بودند و پراید هفت میلیونی و پژوی 14 میلیونی نبودند و وقتی هم که قیمتها دو سه برابر شدند، نه تنها اعتراض مردم بیشتر شد؛ بلکه بسیاری حتی قدرت خرید خود را در بازار خودرو از دست دادند. از همین رو مردم بسیار امیدوار بودند که شورای رقابت بتواند قیمت خودرو را تثبیت و حتی ارزان کند، اما دست آخر بازی باز هم به نفع خودروسازان تمام شد و آنها توانستند با گرفتن مجوز افزایش قیمت حدود شش درصدی، به نصف آنچه میخواستند، برسند.
با این حال رئیس شورای رقابت اعلام کرده که شورا اعتقاد دارد بسیاری از هزینه هایی که در خودروسازی می شود، واقعی نیست از این رو قیمت گذاری جدید بر اساس قیمت تمام شده خودروها نبوده است.
ساسان قربانی، عضو انجمن قطعه سازان در خصوص قیمت تمام شده خودرو در ایران به خبر آنلاین گفت:« قیمت تمام شده خودرو نه تنها در مورد خودروهای ایرانی بلکه اصولا در کل دنیا تقریبا به یک شکل است. خودرو اصولا از 2 بخش تشکیل می شود. یک بخش آن هزینه های قطعه سازی است و بخش دیگر هزینه های است که در خود خودرو سازی انجام می شود. هزینه های که در بخش قطعه سازی انجام می شود شامل 75 تا 85 درصد است،که البته قاعدتا به نسبت خودرو ها و شرکت های مختلف با همدیگر متفاوت است. بخش دیگر که بین 15 تا 25 درصد را به خود اختصاص می دهد، بخش خودرو سازی ها است. بعضی از خودروسازی ها در خطوط تولیدی شان یکسری کارها را انجام می دهند که این نسبت را بین 20 تا 80 درصد متغییر می کنند. درصد های که عنوان می کنم ارزشی است که یک خودرو دارد که حدود 80 درصد از این ارزش متعلق به قطعه سازی است و 20 درصد آن مربوط به خود خودرسازها است.»
وی افزود: « اما درمورد قیمت تمام شده خودروها، قیمت تمام شده یک تولید صنعتی، یک قطعه و یا محصول صنعتی بخش قابل توجهی از آن به مواد اولیه بستگی دارد و این نسبت مواد اولیه گاهی اوقات 40 درصد است و گاهی اوقات به 90 درصد هم می رسد. دومین مسئله ای که باید در تولید در نظر داشته باشیم، قیمت دستمزد پرسنل و نیروی انسانی است.
سومین مسئله در قیمت تمام شده، هزینه های سربار است که شامل برق، آب، گاز، اصطحکاک ساختمان و موارد دیگر است و بخشی دیگر از این قیمت های تمام شده شامل تجهیزات، ماشین آلات، قالب ها، ابزار آلات به اضافه سود مورد انتظار است.»
قربانی در ادامه بیان کرد:«خودروسازان اصولا 2 یا 3 کار انجام می دهند. یکی از این کارها فلزکاری بدنه است و دیگری مونتاژ است و در آخر هم کار رنگ را انجام می دهند. این 3 کار که البته بایداین موضوع را در محاسبه آن در نظر داشت که هر خودرو با خودروی دیگر متفاوت است تقریبا 20 درصد را تشکیل می دهد.»
عضو انجمن قطعه سازان درمورد سود واقعی که شرکت های خودروسازی در ایران گفت:« این سود مورد انتظار در شرکت های مختلف با همدیگر متفاوت است. بعضی از شرکت ها ممکن است 15 درصد سود بگیرند بعضی دیگر ممکن است 10 درصد سود بگیرند. اما در این مقوله و در صنعت خودرو معمولا در دنیا رسم است که عدد بسیار کوچکی بیش از تورم را سود در نظر می گیرند. مثلا می گویند تورم این کشور 2 درصد است و سود را 20 یا 30 درصد بیشتر از نرخ تورم محاسبه می کنند و این عدد را به عنوان سود در نظر می گیرند و در مجموع همه این موارد به عنوان قیمت تمام شده یک خودرو حساب می شود.»
وی افزود:«درمورد سود شرکت های خودرو سازی ایران خبر ندارم. اما براساس اطلاعاتی که شرکت های خودروسازی منتشر کرده اند و این قیمت ها را رسانه ای کرده اند به عنوان یک صنعتگر باید عنوان کنم که شرکت های خودروسازی با قیمت های که در حال حاضر در نظر گرفته شده است زیان و ضرر می کنند. در واقع به ازای تولید یک خودرو هر روز زیان بیشتری هم می دهند.»
همچنین محمدرضا نجفی منش، عضو هیات مدیره انجمن قطعه سازان در خصوص نرخ های جدید اعلام شده به خبر آنلاین گفت: « نرخ های اعلام شده باز هم کفایت هزینه خودروسازان را نمی کند و تنها نکته ای مثبتی که در قیمت های جدید خودرو می توان دید همین افزایش قیمت هاست که در تحرک بازار خودروهای داخلی و تشویق مشتریان برای خرید تاثیر خواهد گذاشت.»
نجفی منش در ادامه افزود:« بالاخره نرخ های جدید بعد از کش و قوس های فراوان بین شورای رقابت و خودروسازان اعلام شد. اما هنوز هم می گویم با دخالت دولت در تعیین نرخ خودرو موافق نیستم. اقتصاد آزاد می تواند بر طرف کننده تمام مشکلات به وجود آمده در این صنعت باشد.»
عضو هیات مدیره قطعه سازان درمورد واردات احتمالی خودرو به داخل کشور و تاثیر آن بر صنعت خودروسازی گفت: « واردات در قیمت خودرو تاثیر چندانی نخواهد داشت و تا حدی هم میتواند موجب گرانتر شدن خودرو شود. ولی هر سیاستی که باعث کاهش هزینه تولیدکنندگان شود محصولات را رقابتی خواهد کرد.»
با همه این تفاسیر خودرو صنعتی اشتغال زا است که اگر روند تولید آن کند شود، افراد زیادی بیکار خواهند شد. داود میرخانی رشتی آمار اشتغال زایی خودرو را 840 هزار نفر اعلام کرده است و گفته است که ایران خودرو 54 هزار نفر، سایپا 48 هزار نفر، بخش خصوصی 20 هزار نفر در قطعهسازی 265 هزار نفر و به اضافه بقیه مشاغل در مجموع 385 هزار نفر از این طریق مشغول به کار هستند؛ در بخش تولید مواد اولیه و واسط برای تولید خودرو 380 هزار نفر، خدمات مرتبط با تولید 56 هزار نفر، لجستیک 23 هزار نفر مشغول به کار هستند که مجموعاً 840 هزار نفر در این حوزه اشتغال دارند.
منبع: خبرآنلاین