روزنامه گاردین در گزارشی ضمن توصیف وضعیت تاکسی های شهری و مسافرکش ها در تهران نوشت: تاکسی‌های این شهر و دیگر شهرهای بزرگ ایران در جهان منحصر به فرد شمرده می‌شود. 

خبرنگار روزنامه گاردین در تهران نوشت: گاهی اوقات زندگی در تهران شما را ناراحت می کند؛ اما سوال اینجاست که مردم عادی قشر متوسط برای تردد به محل کار، چکار باید انجام دهند؟

خبرنگار گاردین افزود: مساله ای که درباره تاکسی های تهران و سایر شهرهای بزرگ ایران، تقریباً در جهان منحصر بفرد شمرده می شوند این است که در سایر کشورهای جهان، وقتی کسی سوار تاکسی می شود - تا مسافر سوار شده به مقصد نرسیده - معمولاً هیچکسِ دیگر سوار همان تاکسی نمی شود (تمام تاکسی ها در کل کشورهای جهان دربست هستند). این در حالی است که در تهران چنین نیست.

خبرنگار افزود: هر چند ایرانیان اسم خاصی برای این نوع تاکسی ها ندارد و آن ها را صرفاً «تاکسی» می خوانند، من به آن ها لقب «تاکسیِ اشتراکی» داده ام.

وی گفت: این اصطلاحی نیست که مردم ایران از آن استفاده کنند اما بهترین توصیفی که می توانم برای نوع ترددم به محل کار استفاده کنم، تاکسی شراکتی است. این نوعی از تردد راحت، باکلاس و در عین حال کم هزینه تر در سطح شهر است که بیشتر شبیه مسافر کشی خیابانی به حساب می آید.

خبرنگار گاردین در ادامه به انواع تاکسی به اصطلاح شراکتی اشاره کرد و افزود: سهل الوصول ترین نوع آن، تاکسی هایی هستند که در خیابانهای اصلی شهر از بالا به پایین تردد می کنند و اگر شما عجله داشته و فرصت انتظار برای اتوبوس را ندارید، این سرویس می تواند گزینه مناسبی باشد.

وی با بیان اینکه «چند ثانیه ای طول نخواهد کشید که یک تاکسی شما را سوار کند»، افزود: آنها یا با کاهش سرعت ماشین شان در مقابل شما و یا با چراغ زدن توجه شما را جلب می کنند. شما هم در پاسخ می توانید یا سرتان را تکان دهید و یا سر جای خود بایستید. با این حال حتی اگر شما تاکسی نخواستید و صرفا در خیابان پرسه می زنید، باز هم تاکسی ها به شما علامت می دهند. به واقع، تاکسی شراکتی تنها نوع تاکسی است که دائما بدنبال شماست.

خبرنگار گاردین همچنین به تاکسی های موتوری اشاره کرد و نوشت: در حالی که موتور می تواند از کنار ترافیک شهری به سادگی عبور کند، اما این بستگی به شما دارد که ایا اینگونه مسافرت های بدون کلاه کاسکت را می پذیرید یا خیر؟

وی در ادامه به نوع دیگری از تاکسی ها در ایران اشاره کرده و نوشته است: در این روش مقصد نهایی مشخص است و رانندگان در نقاط پر تردد شهر از ماشین پیاده شده و با بیان مقصد نهایی و تعداد مسافرین مورد نیاز به کارشان ادامه می دهند. در همین حال اگر شما علاقه ای به انتظار ندارید می توانید به راننده پیشنهاد دهید که هزینه دو مسافر دیگر یا هرتعداد صندلی خالی را که باقی مانده خواهید پرداخت.

به نوشته خبرنگار روزنامه گاردین، پدیده تاکسی های شراکتی رو به افول است و از آنجا که شهرداری تهران می خواهد به وضعیت ترافیک شهری و تعرفه تاکسی های شراکتی سامان بدهد، اکنون در بسیاری از نقاط شهر، ایستگاه های تاکسی برپا شده است.

وی افزود: این روش بالاخص برای ایرانیانی که از خارج آمده اند یا خارجی ها که لهجه غلیظی دارند که می تواند بیانگر پولدار بودنشان باشد، گزینه مناسبی است؛ به هر حال تاکسی های شراکتی با چسباندن برچسبی بر روی شیشه ماشین شان تعرفه هایشان را اعلام می کنند و اگر شما از خارج آمده باشید با خیال راحت می توانید، خارجی بودنتان را اعلام کنید.

این روزنامه انگلیسی به نقل از خبرنگارش در تهران به بیان نوع سوم تاکسی های مشارکتی پرداخت و نوشت: در این روش شما مقصد مشخصی دارید که با فریاد زدن، آن دسته از رانندگان تاکسی که مقصدشان با شما یکی است برای شما می ایستند و شما را سوار می کنند. این نوع از تاکسی ها بالاخص برای زمانی که شما نصف شب عازم مقصدی هستید، گرچه هزینه ها در آن موقع افزایش می باید اما کارایی بیشتری دارد؛ با این حال اما ممکن است مدتی برای پیدا کردن تاکسی معطل شوید.

خبرنگار گاردین با بیان اینکه «متروی شهری و اتوبوس از تاکسی شراکتی نیز ارزان تر است»، افزود: یک سفر با اتوبوس «بی آر تی» - سریع ترین خط اتوبوس درون شهری - 350 تومان قیمت دارد و یک سفر با مترو 600 تومان است؛ با این حال اما افرادی که از این وسایل نقلیه عمومی استفاده می کنند، مجبورند که از تاکسی شراکتی استفاده کنند چون تمام نقاط شهر توسط وسایل نقلیه عمومی پوشش داده نشده است.

وی در ادامه با بیان اینکه «بهای یک سفر با تاکسی شراکتی دست کم هزار تومان است» نوشت: با این تصور که شما برای رفتن به محل کار و بازگشت می بایست روزی چند هزار تومان هزینه کنید، در پایان ماه حداقل 90 هزار تومان باید برای این مساله کنار بگذارید که برای یک کارمند شاغل با حقوق ماهانه یک میلیون تومان چیزی در حدود 9 درصد حقوقش را در بر می گیرد.

وی با بیان اینکه «سفر با تاکسی های شراکتی نکات جالبی را در بر دارد» نوشت: بهتر است جلو بنشینید، چون اگر صندلی عقب باشید به دلیل اینکه درب سمت پشت راننده از قفل بچه برخوردار است دائما برای راه دادن به مسافرینی که می خواهند از ماشین پیاده می شوند باید جابجا شوید و بعضا در جریان این سوار و پیاده شدن، کیف مسافرین یا آرنجشان شما را زخمی می کند و نهایتا اینکه اگر تاکسی پیکان سوار شده باشید، دود ماشین از شما پذیرایی دردآوری می کند.

خبرنگار گاردین نوشت: با همه این اوصاف تاکسی در تهران زبان ویژه ای دارد اما از یک قانون ثابت تبعیت نمی کند. زمانی که سوار تاکسی می شوید، می توانید بهای سفر را بپردازید یا صبر کنید به مقصد برسید. در طول سفر هر جا که خواستید می توانید به راننده بگویید و او شما را پیاده می کند.

وی به مکالمات رد و بدل شده میان راننده و مسافران اشاره کرد و عنوان کرد که معمولا راننده و مسافران صحبت هایی را با موضوعات مختلف سیاسی، ورزشی، قیمت کالاها یا اتفاقات اخیری که رخ داده بیان می کنند.

نویسنده با بیان اینکه واکنش های مختلفی از سوی افراد دیده می شود نوشت: جالب اینجاست که شما در یک سفر یکروزه همه این ها را می شنوید.

در پایان گزارش آمده است: سفر در تاکسی همچون سایر وسایل نقلیه عمومی جالب است.

منبع: ایرنا