«مجله ماشین» - مسیح فرزانه / ایتالیایی‏ها مردمانی خوش‏ لباس هستند و این ویژگی برای مدیران برندهای ایتالیایی هم صدق می‏کند مانند «مونته زمولو» (که البته حالا از فراری رفته) از همین دسته بود و البته «وینکلمن» (اهل برلین آلمان) که آموزش دیده مکتب مرسدس بنز است، اما از سال 2005 تاکنون در بولونیا در جمع لامبورگینی سازان است. در موتورشوهای مختلف و یا مراسم رونمایی از مدل‏های جدید لامبورگینی یا همان El toro (در زبان اسپانیایی یعنی گاو خشمگین) در سراسر دنیا حضور پیدا می‏کند.  

یک دهه از زمانی که «وینکلمن» بر مسند مدیریتی لامبورگینی تکیه زده می‏گذرد و این کمپانی خوب سود می‏دهد. در حقیقت برخی برندهای لوکس ایتالیایی طی این سال‏ها، سهام خود را به آلمان‏ها واگذار کرده‏اند، (مثل لامبورگینی یا دوکاتی و حتی مازراتی که مدیریتش را آقای «وستر» اهل لاینز آلمان به عهده دارد). چون ژرمن‏ها استعداد نابی در مدیریت‏های موفق دارند. حالا باید دید آیا پس از رفتن «مونته زمولو» از فراری، فرد بعدی یک آلمانی است که جایش می‏نشیند؟ و پس از مازراتی و لامبورگینی حالا فراری هم آلمانیزه می‏شود یا خیر؟! 

لامبورگینی حالا به‏عنوان یکی از فرزندان گروه خودروسازی فولکس واگن، با انبوهی از نوابغ (مثل بوگاتی، بنتلی، پورشه و. . . . ) در سال 2012 حدود 369 میلیون و سال 2013 حدود 404 میلیون پاوند درآمد داشته و پیش‏بینی می‏شود که با ورود مدل جدید Huracan به چرخه تولید، این درآمد بیشتر شود. 

«وینکلمن» که سابقه خدمت در ارتش آلمان را هم داراست 11 سال مدیر گروه فیات بود (یعنی بزرگ‏ترین گروه خودروسازی ایتالیایی که باز هم یک آلمانی هدایتش می‏کرد)، ماشین مورد علاقه‏اش لامبورگینی جوتا و 350GT است، از افرادی چون «وینستون چرچیل» و نویسنده نامی «ارنست همینگوی» خوشش می‏آید و به 4 زبان زنده دنیا (انگلیسی، ایتالیایی، آلمانی و فرانسه) تسلط کامل دارد، حتی موفق به دریافت نشان «شوالیه» در ایتالیا شده است. 

وی در مورد شهر بولونیا (جایی که سال‏ها در آن زندگی کرده) می‏گوید: بولونیا حدود 400 هزار نفر سکنه دارد. معمولاً در دنیا این شهر را با اسم لامبورگینی می‏شناسند گرچه بستنی‏های ایتالیایی هم شهرت جهانی دارند! ما نسبت به این شهر احساس مسئولیت می‏کنیم و از اینکه این احساس مثبت دو طرفه بین ما و ساکنین شهر وجود دارد خوشحالیم. بسیاری از من می‏پرسند اصالتاً آلمانی هستی، در برلین متولد شدی اما در ایتالیا بزرگ شدی. . . قلب تو به کجا تعلق دارد؟ اگر واقعیت را بخواهید من بیشتر خود را ایتالیایی می‏دانم، اما کلاً یک ملیت ندارم! بیشتر عمرم را در ایتالیا گذراندم و خیلی از مردم اینجا من را ایتالیایی می‏دانند و به‏عنوان یک شهروند ایتالیایی به من احترام می‏گذارند. اما به شخصه خود را یک اروپایی می‏دانم. ما کارمندان زیادی در شرکت از ملیت‏های مختلف داریم که همه آنها در یک جهت تلاش می‏کنند: ساختن لامبورگینی که یک حس مثبت و فوق‏العاده است. چیزی که برای مردم اهمیت دارد، زندگی و خوب زندگی کردن بوده و اینکه متعلق به کجا هستند. تاریخ مخصوصاً برای خودروسازان یک واژه ارزشمند است و برای برندهای لوکس آن چیزی که به‏عنوان میراث گذشته از آن یاد می‏شد اهمیت دارد و شما حتماً می‏بینید که چقدر برای این برندها دشوار است در حیطه‏ای از بازار قدم بگذارند که چیزی از آن سبک و گذشته‏اش به همراه ندارند! 

به گزارش پایگاه خبری «مجله ماشین»، افرادی که به ایتالیا سفر کرده‏اند آن را یکی از زیباترین کشورهای دنیا قلمداد می‏کنند، اما مدیریت در این کشور فوت و فن خود را دارد. فرد کارکشته‏ای مثل «وینکلمن» چگونه از پس از این کاربر می‏آید؟ وی می‏گوید: همه چیز به نقطه شروع شما با مردم برمی‏گردد. اگر شما دید قوی داشته باشید، می‏گذارید مردم کنار شما باشند. طرح شما برای باورپذیری روی مشتری آماده و مهیا می‏شود. همچنین یاد گرفتم که باید به انسان‏ها آزادی عمل داد، آنها را محدود نکرد و به اندازه توانشان از آنها انتظار داشت. برای همین در مدیریت باید تعادل برقرار کنید و آدم‏ها را خوب بشناسید.  

او درباره شناخت کارمندانش می‏گوید: اینجا 1300 نفر کارمند داریم! امکان ندارد همه آنها را بشناسم. اما با اکثر آنها آشنا هستم. همیشه سعی کردیم فضای دوستانه را حفظ کنیم. چون دائماً در حال پیشرفت، گسترش و به روز رسانی هستیم. در حقیقت روی رفتار صحیح داشتن با کارمندان تأکید داریم. اگر به آنها مثل یک کارگر صرف نگاه کنید، پس از مدتی کوتاه انگیزه خود را از دست می‏دهند و در نهایت شما آنها را از دست می‏دهید! رسیدن به تکنولوژی بهتر و سوپرماشین بهتر، فقط رسیدن به یک هدف گذرا و ساده نیست بلکه یک رویاست که ما آن را می‏پرورانیم و به واقعیت نزدیک می‏کنیم. 

«اشتفن وینکلمن» می‏افزاید: پدرم یک دیپلمات بود که برای سازمان ملل کار می‏کرد و همین مسئله باعث شد که ما برای زندگی به رم نقل مکان کنیم. او شخصیت محوری در خانواده داشت. همینطور دوستان بسیاری داشت. همین مسئله باعث شد من هم مثل او دوستان بسیاری داشته باشم. وی که حالا دهمین سال است که بر پست مدیریت برند لامبورگینی تکیه زده و موفقیت‏های مالی و کاری نیز کسب کرده در مورد مدیران مافوق خود می‏گوید: من توسط «مارتین وینترتورن» مدیرکنونی گروه فولکس واگن، دقیقاً زمانی که وی مدیر آئودی بود استخدام شدم. هر دوی این افراد کاراکترهای قوی برای مدیریت دارند و از اینکه حالا با اعتماد به من در طی 10 سال گذشته، برند رو به رشد و سودآوری است، خوشحالم.