«مجله ماشین» - حمیدرضا هدایت پناه / رسیدن به هدف با بیشترین سرعت و در کمترین زمان ممکن، امروزه تبدیل به یکی از مهمترین نیازمندیهای نیروهای نظامی در سرتاسر جهان شده، به گونهای که در تمامی نمایشگاههای محصولات دفاعی سال 2014 در کنار بدون سرنشینها و روباتهای رزمی، فناوریهای مبتنی بر خودروهای سبک و فوق سبک از مواردی بودند که بیش از همه به چشم میخوردند.
Polaris DAGOR یک نمونه خالص از این فناوریهاست که با برخورداری از ویژگیهایی مانند امکان حمل هوابرد آن به هر نقطهای از زمین در کمتر از 24 ساعت و توانایی حمل تا بیش از 1400 کیلوگرم بار در تمامی مسیرهای خارج جادهای، از شنزارهای کویری گرفته تا مناطق صعبالعبور کوهستانی، تلاش دارد نام خود را به عنوان یک نمونه عالی از خودروهای واحد ضربت به ثبت برساند.
با سرعت برق و باد
هنگامی که فرماندهی نیروهای ویژه ارتش ایالات متحده آمریکا یا همان SOCOM مشهور 2 سال پیش از سازندگان خودروهای نظامی درخواست کرد تا یک نمونه فوق سبک برای انجام نیروهای ضربتی در تقریباً تمامی نقاط جهان توسعه دهند، فکرش را هم نمیکرد در این مدت کوتاه طرحهایی با این تعداد و کیفیت برای آزمونهای اولیه ارسال گردند.
استراتژی Polaris نیز برای پاسخ به این نیاز اورژانسی ارتش، کم و بیش مشابه دیگر سازندگان بود و مهندسان این شرکت نیز تصمیم گرفتند به جای یک نمونه کامل به سراغ بازار خودروهای خارج جادهای رفته و با انتخاب برترین قطعات و بخشهایی که پیش از این به تولید انبوه رسیده بودند و سرهم کردن آنها روی یک پلتفرم جدید، به خواسته نهایی خود برسند. ایده به نظر سادهای که پیش از این هم کارایی خود را در نمونههای افسانهای مانند اولین نسل اتومبیلهای جیپ ویلیز نشان داده بود، به گونهای که این شرکت کوچک (در آن روزها) توانست بهرهگیری از قطعات موجود در بازار، وسیلهای بسازد که تنها در فاصله سالهای 1941 تا 1945 بیش از 640 هزار دستگاه از آن به تولید رسید.
طرحی برای نبرد
خودروی رزمی خارج جادهای پیشرفته هوابرد یا به اختصار DAGOR در نگاه اول یادآوری میکند که برای چه منظوری ساخته شده است. استفاده از یک شاسی فولادی متخلخل که در کنار بدنه لولهای، علاوه بر کاهش قابل توجه وزن کلی وسیله، ظاهری خارج جادهای و خاص را نیز برای این خودروی بینظیر به ارمغان میآورد. با طولی برابر با 4520 میلیمتر کابین اصلی ظرفیت پذیرش تا 4 سرنشین را داراست که از امکاناتی مانند صندلیهای ضدشوک و کمربندهای ایمنی دو نقطهای برخوردار هستند.
در بخش بالایی کابین یک صندلی متحرک قرار گرفته که به صورت خاص برای ارتقای توان مانور و تیر اندازی تیربارچی طراحی شده که در کنار پایه مخصوص نصب جنگ افزار میتواند قدرت آتش قابل قبولی را هم برای این خودروی تیزپا فراهم کند که قرار است بدون هیچ گونه پشتیبانی مستقیمی، کیلومترها در عمق خاک دشمن به عملیات بپردازد. همچنین در بخش مخصوص حمل بار امکان حمل تا 5 نفر سرباز مسلح با تجهیزات کامل وجود خواهد داشت که در نهایت به هرکدام از این خودروهای 2041 کیلوگرمی اجازه خواهد داد تا یک گروهان 9 نفره را به وسیله خود به هر نقطهای از جهان حمل کنند.
طراحی بدنه و عدم استفاده طراح از مواردی مانند صفحات فولادی زره و یا خمهای منحرف کننده امواج انفجاری V شکل در کف آن، نشان دهنده اهمیت سرعت و چابکی Polaris DAGOR در برابر ویژگیهای دیگر مانند محافظت خواهد بود که به وضوح آن را تبدیل به وسیلهای منحصر به فرد برای نیروهای ویژه خواهد کرد. سرعت و مانورپذیری بالا در کنار مواردی همچون دید و زاویه عالی برای شلیک به تقریباً تمامی جهات، در کنار امکان حمل هوابرد وسیله، مواردی هستند که این آهوی تیزپا را برای عملیات ضربتی تبدیل به یک ایدهآل میکنند.
خودروی هوابرد
به گزارش پایگاه خبری «مجله ماشین»، امکان انتقال به صورت هوابرد، یکی از ویژگیهای مهم مورد نیاز SOCOM برای خودروهای آینده خواهد بود و میزان این اهمیت به قدری است که تمامی بخشهای طراحی و سازه را تحت تأثیر قرار داده است. برای مثال در Polaris DAGOR تیم سازنده تصمیم گرفته تا عرض نهایی وسیله را به 1840 میلیمتر کاهش دهد تا به این صورت امکان حمل آن در محفظه بار درونی هلیکوپترهای ترابری سنگین CH-47 شینوک امکانپذیر گردد.
محدودیتهای وزنی اعمال شده نیز در نهایت این امکان را برای واحدهای ارتش به وجود آورده تا در صورت نیاز حتی از هلیکوپترهای متوسط UH-60 Black Hawk نیز برای جابه جایی خودروها استفاده کنند که در نهایت انعطافپذیری عملیاتی آن را به شکل قابل توجهی ارتقا خواهد بخشید.
تواناییهای دیگری مانند امکان پرتاب به وسیله چتر و یا مهمتر از آن امکان پرتاب سرعت پایین / ارتفاع پایین از دیگر ویژگیهای مهم DAGOR هستند که توانایی به کارگیری آن در تقریباً هر منطقه عملیاتی را در کمترین زمان ممکن و با کمترین ریسک ایجاد شده برای پرنده مادر فراهم میآورد.
تحرک به معنای واقعی کلمه
Polaris DAGOR در زمینه انتقال هوابرد به منطقه مأموریت یک نمونه بینظیر است اما به محض آنکه لاستیکهایش به زمین برخورد کنند، جادوی واقعی آن آغاز میگردد. پیشرانه دیزل توربوشارژ شونده به کار رفته روی آن قادر است از انواع مختلف سوختهای موجود استفاده کند که در نوع خود بار دیگر انعطافپذیری عملیاتی این آهوی تیزپا را به رخ رقبا میکشد.
بنا بر اعلام سازنده DAGOR با یک باک پر میتواند مسافتی برابر با 800 کیلومتر را بپیماید که در نوع خود عدد قابل توجهی است. استفاده از تایرهای بزرگ در کنار سامانه تعلیق پیشرفته، ساخت مجموعه نامدار FOX که به وضوح از انواع به کار رفته در رقابتهای Trophy Trucks به عاریت گرفته شدهاند، به DAGOR اجازه میدهند تا با کمترین مشکلی از پس انواع زمینهای ناهموار و پستی و بلندیهای مختلف بربیاید.
رینگهای توپر چرخها به وضوح برای تحمل بیشترین فشار ممکن طراحی شدهاند و وزن فوقالعاده کم بدنه خودرو علیرغم ارتفاع بالای کف آن نقطه ثقل وسیله را تا جای ممکن پایین خواهد آورد. اما حتی اگر تمامی اینها هم کافی نباشد، یک وینچ 5 تنی نصب شده در بخش جلویی وسیله، در صورت به دام افتادن آن میتواند به کمک سرنشینان آمده و جان ایشان را از مهلکه نجات ببخشد.
در برابر رقبا
Polaris DAGOR تنها خودروی تاکتیکی فوق سبک وزنی نیست که برای فرماندهی نیروهای ویژه طراحی شده است. در بین رقبا میتوان به نمونههایی همچون طرح جالب توجه Phantom Badgor ساخت مجموعه نام آشنای بویینگ اشاره کرد که دارای ویژگیهای مشترک فراوانی با یکدیگر خواهند بود. اما به نظر میرسد تا به این جای کار محصول Polaris حسابی به ذائقه فرماندهان ارتش خوش آمده، زیرا علیرغم قیمت 149 هزار دلاری، برنامههای اولیه ورود به خدمت آنها برای اوایل سال آینده میلادی (2015) برنامهریزی شده که خود نشان از برتریهای این طرح در مقایسه با دیگر نمونهها دارد. ویژگیهایی که در میان آنها مواردی مانند طراحی ماجولار، امکان اضافه کردن بلوکهای زره اضافی در صورت نیاز و فرایند نگهداری رزمی ساده را میتوان از مهمترینها به شمار آورد.
دنیای نبردهای جدید به سرعت در حال تغییر است و حالا پاسخ سریع و قاطع در برابر گروهکهای تروریستی کوچک و بزرگی که با عنوان تهدیدات نامتقارن در گوشه و کنار جهان سر بر آوردهاند، در حال تبدیل شدن به مهمترین اولویت ارتشهای بزرگ جهان است.