بر اساس قوانین و مقررات، افراد ناشنوا و کم شنوا می‌توانند برای دریافت گواهینامه سواری‌های شخصی اقدام کرده و با رعایت نکات و یادگیری موارد مربوطه گواهینامه پایه ۳ (رانندگی با سواری شخصی) دریافت کنند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خبرماشین» به نقل از ایسنا؛ سرهنگ عین‌الله جهانی به مناسبت هفته جهانی ناشنوایان درباره قوانین و مقررات رانندگی افراد ناشنوا، ضمن ارائه پیشنهاد راهکار برای سهولت تردد این افراد در معابر درون شهری و برون شهری، اظهار کرد: مسلم است اغلب افراد ناشنوا به نحوی کاربر ترافیک هستند؛ آنها به طریقی از معابر استفاده می‌کنند که حال یا به عنوان عابر پیاده تردد می‌کنند یا راننده هستند.
وی گفت: بر اساس قوانین و مقررات افراد ناشنوا و کم شنوا می‌توانند درخواست گواهینامه داشته باشند که البته فقط می‌توانند برای دریافت گواهینامه سواری‌های شخصی اقدام کرده و با رعایت نکات و یادگیری موارد مربوطه گواهینامه پایه ۳ (رانندگی با سواری شخصی) دریافت کنند. با این حال دریافت گواهینامه پایه ۲ ، یک و موتورسیکلت برای آنها میسر نیست.
این کارشناس ارشد ترافیک گفت: ناشنوایان یا کم شنوایان، پس از اعلام نظر کمیسیون پزشکی بهداری فراجا و تایید آن ها اجازه دارند که گواهینامه پایه ۳ دریافت کنند. در کنار این موضوع مهم است که در قسمت محدودیت های رانندگی گواهینامه این افراد کد «۱۲» ثبت شده است که مشخص می کند این افراد صرفا حق رانندگی با سواری شخصی را دارند.
جهانی ادامه داد: البته افرادی که گواهینامه پایه ۳ دارند نمی‌توانند راننده خودروهای حمل و نقل عمومی مثل تاکسی ها باشند و این موضوع اصلا برای رانندگان ناشنوا و کم شنوا امکانپذیر نیست.
این کارشناس ارشد حوزه ترافیک اظهار کرد: در قسمت عقب خودرو افراد ناشنوا باید آرمی مشخصی چسبانده شود که بیانگر ناشنوا یا کم شنوا بودن فرد است. از این طریق سایر رانندگان از ناشنوا یا کم شنوا بودن فرد آگاه شده و ملاحظات لازم را در نظر گیرند. سایر رانندگان حتما باید شرایط رانندگان ناشنوا را در نظر بگیرند و برای راه یا سبقت گرفتن از آنان از «چراغ» استفاده کنند. رانندگان ناشنوا و کم شنوا چه در صبح و چه در شب با دیدن علامت چراغ سایر رانندگان متوجه می‌شوند، خودرو دیگری قصد مطلع کردن آنها از شرایط را دارد.
به گفته وی، رانندگان ناشنوا حتما باید آرم مخصوص را روی شیشه عقب خودرو خود نصب کنند.
وی با بیان اینکه متاسفانه برخی به علامت ویژه افراد ناشنوا که روی شیشه عقب خودرو ها نصب می‌شود توجهی نمی‌کنند گفت: مردم باید به این دسته از علائم توجه خاصی داشته باشند و از این طریق درک درستی از شرایط فرد راننده به دست آورند. متاسفانه گاهی که یک راننده ناشنوا به بوق های ممتد راننده دیگر واکنشی نشان نمی‌دهد، این تصور ایجاد می‌شود که فرد قصد بی توجهی دارد.
معاون پیشین اجتماعی و فرهنگ ترافیک پلیس راهور فراجا درباره اینکه ناشنوایان دارای جایگاه پارک ویژه هستند یا خیر گفت: در واقع جای پارک ویژه برای افرادی که دارای معلولیت‌های حرکتی هستند و پلاک معلولین دارند تعبیه شده است، این مکان پارک‌ها اغلب برای افرادی است که امکان جابه جا شدن برای آنها سخت تر است، بنابراین می‌توان گفت که جای پارک ویژه ای برای ناشنوایان وجود ندارد.
وی با بیان اینکه آموزشگاه هایی به خصوصی در حوزه آموزش رانندگی به افراد کم شنوا یا ناشنوا فعالیت می‌کنند، گفت: در تهران دو آموزشگاه هست و در شهرستان و استان‌ها نیز آموزشگاه های مشخصی وجود دارد که به معلولان، افراد کم توان و.. رانندگی یاد می دهند. در تهران آموزشگاه بهار و جانباز مخصوص ثبت نام از این گروه است.
جهانی گفت: آزمون این افراد در حضور مترجم یا رابطی از ناشنوایان برگزار می شود تا آزمون آنها به راحتی برگزار شود.
این کارشناس ارشد حوزه ترافیک در خصوص لزوم استفاده از تکنولوژی های روز دنیا برای سهولت در رانندگی افراد ناشنوا نیز اظهار کرد: انتظار ما نیز بر این است که مطالعات تطبیقی عمیقی انجام شود تا ببینیم کشورهای پیشرفته‌تر به چه سیستم هایی دسترسی پیدا کردند. در حال حاضر خودرو های خودران در دنیا وجود دارد یا آپشن های به روزی دارند. حتما نیاز به مطالعه تطبیقی داریم که خوب است پلیس راهنمایی و رانندگی به همراه وزارت صمت به آن ورود کنند تا اگر کاری در دنیا صورت گرفته که ایمنی رانندگان ناشنوا و کم شنوا افزایش پیدا کند، ما نیز از آن استفاده کنیم.