«خبرماشین» - مسیح فرزانه / اینجا بلوار اندرزگو در تهران است. پاسی از نیمه شب گذشته که صدای تایرها و اگزوزهای اسپرت شدت می گیرد و برای مردمانی که یک روز پُرهیاهیو و شلوغ را در دل شهری با انواع آلودگی های صوتی به پایان بردهاند، مبدل به سوهان روح می شود.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خبرماشین»، در کنار خیابان جوانان از طیف های گوناگون سنی (اعم از دختر و پسر) به تماشا ایستاده و عدهای نیز با خودروهای اسپرت و تیونینگ شده سرگاز می روند تا به اصطلاح قدرت و صدای غرش پیشرانه های مسلح و خودروهای گران خود را به رخ حریف بکشند! از آلفارومئو گرفته تا مرسدس بنز، ب ام و، پورشه، حتی پرایدها و پژو 206های تقویت شده که توانایی حبس نفس خودروهای وارداتی اسپرت در سینه را دارند!
رانندگان شرکت کننده عموماً جوانان 20 تا 30 سال بوده و گاهی خودروهای آنها بیش از 20 تا 30 میلیون تومان لوازم و تجهیزات اضافه دارد و دستخوش تقویت موتور و سایر بخشهای فنی شده اند.
تعجت نکنید! اینجا نه توکیو است، نه نیویورک! اما قرار است چه اتفاقی رخ دهد؟! آیا صرفاً حضور و جمع شدن خودروهای خاص وارداتی است و نمایشی ساده یا ...؟!
این محل مدت هاست که مبدل به مکانی برای رژه نمایشی خودروهای لوکس شده و به طور مداوم بر تعداد ماشین ها افزوده می شود و خودروها در یک سر بلوار به صورت دو تایی در کنار هم ایستاده و با پایین آمدن دستان داور مسابقه درگ، در امتداد بلواری که سراسر آن مسکونی بوده، این مسابقه مرگبار تا مسیری از بلوار ادامه می یابد!
اما داستان به همین جا ختم نشده و صرفاً یک مسابقه شبانه شتاب بدون در نظر گرفتن کوچک ترین ایمنی در خیابانهای مسکونی شهر در کار نیست! رانندگان به همراه داور و برگزارکننده، وارد حیطه شرط بندی شده و عددهای نجومی برای چند دقیقه مسابقه عنوان می شود! اینجا صحبت از شرطبندی های 10 تا 20 میلیونی است که در یک شب از حساب بازنده خالی و وارد حساب برنده میشود! البته میتوان انتظار داشت بخشی از درصد لحاظ شده به برگزارکننده یا برگزارکنندگان نیز تعلق گیرد.
چندی پیش وقتی باشگاه خبرنگاران جوان، گزارشی شبانه از این رخداد پخش کرد، انتظار میرفت حداقل برای حفظ امنیت شبانه شهر و جلوگیری از سوانح دلخراش رانندگی مسئولین مربوطه دست به اقداماتی پیشگیرانه بزنند اما گویا فعلاً ...
برای رسیدن به جواب این سوال که به چه دلیل باید شاهد چنین رخدادهایی بود میتوان در لایههای هنجارها و ناهنجاریهای اجتماعی به جستجو پرداخته و با کمک جامعه شناسان و روانشناسان به پاسخ رسید. در این میان باید داستان را از دو سو مد نظر قرار داد. یک حفظ ایمنی و امنیت روانی کلان شهری چون تهران و دوم توجه به نیازهای جوانانی که با دریافت گواهینامه رانندگی، عطش سرعت دارند.
بدون هیچ شکی، با بررسی آنچه در حیطه ورزش های موتوری و آموزش و اشاعه آن در جامعه با در اختیار گذاشتن ساختارهای مفید و قانونمند برای شهروندان در طی چند دهه گذشته وجود داشته، در مییابیم یکی از بزرگ ترین و اصلی ترین دلایل بروز چنین ناهنجاری هایی را باید در عدم توجه به ورزش اتومبیل رانی، مهجور ماندن آن و عدم اختصاص بودجه های لازم برای توسعه آن در کل کشور و به ویژه نبود پیستهای استاندارد و ایمن اتومبیل رانی جستجو کرد.
صرفاً در شهر 12 میلیون نفری تهران حداقل در بیش از 2 دهه گذشته، تنها پیست سرعت آزادی، با جایگاه تماشاگران نه چندان مناسب برای تخلیه هیجانات جوانان وجود داشته است.
حتی در رسانه ملی نیز دیده نشده که برنامه های تخصصی با دیدی بلند مدت برای آموزش جوانان و هدایت آنها در رشته های گوناگون اتومبیلرانی تولید و پخش شود.
در هر حال تحقیقات علمی و تجربیات محیطی، نشان داده با کنترل هیجان و انرژی جوانان وآموزش علمی و هدایت آنان به پیست های مسابقه می توان با کاستن از این مسابقات مرگ آفرین که امنیت یک شهر را به مخاطره می اندازند، به کاهش آمار تصادفات و متأسفانه مرگ و میر ناشی از آن، در کنار بالارفتن فرهنگ رانندگی کمک کرد و هم اینکه در بحث تجاری سازی از برگزاری مدون، منظم و قانونمند زیرشاخه های ورزش اتومبیل رانی فعالیت اقتصادی سالم و اشتغال زایی داشت.