اگر تصمیم گرفته اید یک اتومبیل کلاسیک را بازسازی و احیا کنید این پیشنهادت را جدی بگیرید
«مجله ماشین» - نگهداری و بازسازی اتومبیلهای کلاسیک در کشورمان، موضوعی است که طی 2دهه اخیر بیش از قبل مورد توجه قرار گرفته و بدین لحاظ هنوز با استانداردهای روز دنیا فاصله دارد. برخی مواقع به نظر میرسد بسیاری از به اصطلاح کلاسیک دوستان ایران، اصلاً به خودروهای کلاسیک علاقه ندارند و تنها بهدلیل محدودیت واردات اتومبیلهای مدرن و خاص به ناچار به خرید اتومبیلهای کلاسیک روی میآورند و شواهد مستند فراوان برای اثبات این ادعا وجود دارد.
احتمالاً بسیاری از خوانندگان مجله ماشین پونتیاک ترنز ام و یا کاماروی دهه 70 با رینگ چرخهای مدرن و یا فولکسواگن با چراغهای نیسان مورانو را دیدهایم. اینها تضاد بزرگی را نشان میدهند و همگی نشان از دید کلاسیکی ضعیف دارند. بریدن سقف خودروی کلاسیک هم نشان دیگری از ناشی گری است. این در حالی است که اگر اتومبیلهای کروکی روز جهانی با قیمت مناسب در دسترس بودند، آیا نیازی به کروک کردن کلاسیکها بود؟
از دیگر موارد، عدم شناخت کافی از موقعیت جهانی اتومبیلهای کلاسیک است به گونهای که در بسیاری موارد، اتومبیلی که در اروپا ارزش بالایی دارد، در ایران طرفداری ندارد و اتومبیلهای بیارزشی که در آن سوی آب 500 دلار هم ارزش ندارند، اینجا با قیمتهای بالایی خرید و فروش میشوند.
از سوی دیگر ما در 20 سال گذشته بسیاری از اتومبیلهای کلاسیک را در طرح موسوم به فرسوده از بین بردهایم، ولی سئوال مهمتر آن است که اگر آنها باقی مانده بودند امروز چه سرنوشتی داشتند؟ آیا کسی بود که آنها را بازسازی کند یا رها میشدند و به جای آنها، مردم به دنبال چند مدل کم ارزش شناخته شده بودند؟
شواهد امر حاکی است که این روزها کشورهای عربی، مهد اتومبیلهای سوپر اسپرت و گرانقیمت شده ولی اتومبیلهای کلاسیک در آن مناطق آنچنان محبوب نیستند و به نظر میرسد طبع ایرانیان نیز همان است.
حالا فرض کنید فردی یک اتومبیل کلاسیک را بخرد و قصد بازسازی آن را داشته باشد. متأسفانه موانع بسیاری بر سر راه او خواهند بود. مورد اول تأمین قطعات است. به دلایلی، فعلاً کشور ما در شرایطی است که خرید از شرکتهای خارجی مشکل است و به علت وضعیت نرخ ارز، قیمت قطعات نیز گران تمام میشود. از سوی دیگر بسیاری از ما سطح زبان انگلیسی ضعیفی داریم و امکان ارتباط با این شرکتها از طریق ایمیل برایمان میسر نیست.
مشکل به همین جا ختم نمیشود. متأسفانه روند بازسازی، حتی قسمتهایی که به شرکتهای خارجی نیز وابستگی کمتری دارد، دشوار است.
فرض کنید اتومبیل شما به صافکاری و رنگ نیاز دارد. صافکار یا نقاش که اتومبیل کلاسیک را مشاهده میکند با تصور اینکه مالک، فردی است که به لحاظ مالی در وضعیت مناسبی قرار دارد، دستمزد را بالاتر محاسبه میکند.
مورد دیگر، یافتن فردی کار آزموده و متخصص است تا برای روند بازسازی، تا از تجارب وی بهره بگیریم. چون قبل از شروع، مدعیان بسیارند ولی زمانی که کار آغاز شده و به اصطلاح زخمی شد، تازه آن روی سکه خود را نشان میدهد.
موارد زیادی شنیده شده که تعمیرکار، پیشرانه یک خودرو را باز کرده ولی نتوانسته آن را ببندد، یا برخی، در روند باز و بسته کردن قطعات، تعدادی از آنها را خراب یا گم کردهاند. توصیههای نابجای افراد غیر مطلع نیز، گاه به فاجعه تبدیل میشود. برای مثال موتور یک دستگاه اتومبیل تریومف خراب شده بود و مکانیک آن به مالک پیشنهاد داده بود که موتور و گیربکس را با مدل پیکانی تعویض کند! اکنون این اتومبیل هیچ ارزشی ندارد.
چه کار باید کرد؟
همه کسایی که علاقهمند به بازسازی و احیای خودروهای کلاسیک هستند باید بدانند که هدف نهایی هر بازسازی، برگرداندن وضعیت خودرو به شرایط خط تولید است. برای مثال میتوان به تغییر رنگ بدنه اشاره کرد که بهعنوان اقدامی ناپسند نگریسته میشود، چرا که اگر شما در تماس با کارخانه مادر، مدارک مربوط به خودرو خود را طلب کنید، آن اسناد اشاره به رنگ اصلی میکنند. البته تغییر رنگ تودوزی یا پارچه سقف کروک اهمیت کمتری داشته و در صورت تعویض، آنچنان خدشهای به اصالت خودرو وارد نمیآورند.
یکی از اشتباهات دیگر برخی افراد، استفاده از مواردی است که تناسب زمانی با اتومبیلشان ندارند. برای مثال رنگ سبز موسوم به Turquoise در فولکسواگن از سال 1961 عرضه شد ولی برخی آن را برای بدنه مدلهای پائینتر خود استفاده میکنند که ارزش کلاسیکی آن را پایین میآورد. یا استفاده از رادیوها و پخش صوتهایی که در زمان عرضه خودرو اصلاً وجود نداشته است!
اگر اتومبیلی ارزشمند (و پول زیاد) داشته باشید، بهترین راه بازسازی، ارسال اتومبیل به بخشهای کلاسیک کارخانه سازنده و یا شرکتهای معتبر تخصصی بینالمللی است. این کار، با آنکه هزینه بسیاری در پی دارد ولی اتومبیلی که دریافت میکنید بی نقص خواهد بود. ولی در واقعیت بیشتر ما این امکان را در کشورمان نداریم. پس درپایان باید گفت ما که با این همه سختیها، باز هم مایل به نگهداری این اتومبیلها هستیم، لایق کلمه عاشق هستیم!