هر گونه کپی برداری کامل یا بخشی از مطالب این سایت در سایر سایت های اینترنتی، نشریات کاغذی، شبکه های اجتماعی و ... حتی با ذکر منبع ممنوع و فقط با اجازه کتبی از «خبرماشین» بلامانع است. 
«خبرماشین» - مهندس اشکان معصومی / پژو پارس LX مدل 97 به امکانات رفاهی مناسبی مجهز شده و شاید بتوان آن را یکی از پر طرف دارترین و پرفروش ترین محصولات خودروسازان داخلی دانست، ولی اخیر ارائه نسخه توربوشارژر سورن با قدرت بالاتر پیشرانه و امکانات رفاهی بیشتر، توجه مشتریان را به سمت این خودرو جلب کرده است. مخصوصا که اختلاف قیمت چندانی با گونه معمولی ندارد. در این مطلب به بررسی و مقایسه این دو رقیب ایران خودرویی هم قیمت پرداخته ایم.

در همین رابطه بخوانید:

تفاوت پژو پارس معمولی با LX چیست؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خبرماشین» به نقل از «مجله ماشین»؛ طراحی سورن بر اساس پلت فرم سمند صورت گرفته، که با تغییر ظاهری اندکی در سپر و چراغ های جلو و عقب، به بازار ارائه شد. یکی از تفاوت های داخلی این خودرو نسبت به سمند، تعبیه ستون فرمان تلسکوپی بوده که در صورت تصادف، از سمت داخل جمع شده و مانع از آسیب به راننده می گردد. شرکت در نیمه دوم سال 95 سورن توربوشارژر را به بازار عرضه کرد که در تست های بین المللی تاییدیه ایمنی خود را از IDIADA، معتبرترین مرکز تست خودرو در کشور اسپانیا دریافت کرده است. از مهم ترین ویژگی های نسخه توربو، افزایش راندمان پیشرانه و شتاب بدون بالا حجم موتور، همراه با کاهش مصرف سوخت، آلایندگی کمتر و تجهیزات ایمنی و رفاهی مناسب است.
پارس، با تغییر ظاهری پژو 405 و با ایده ای از مدل 406 طراحی شد. در ابتدا با نام پژو سفیر به بازار عرضه شد، ولی چندی بعد به پژو پرشیا تغییر نام داد و در حال حاضر نیز سال هاست که با نام پژو پارس به فروش می رسد. این وسیله همانند سورن، با استاندارد آلایندگی یورو 4 مطابقت دارد.

طراحی مدرن یا جذاب؟
بدنه سورن، ابعاد بزرگتری نسبت به پارس دارد. همچنین حدود 75 کیلوگرم از آن سنگین تر است. هر دو دارای رینگ های 15 اینچی هستند و گنجایش مخزن سوخت و حجم صندوق بار، تقریبا برابر است. انتخاب طراحی برتر، موضوعی کاملا سلیقه ای است، چرا که برخی پارس و بعضی دیگر، سورن را می پسندند. در مجموع، طراحی اسب سفید ایران خودرو به لطف برخورداری از ظاهر جدید، مدرن تر است و به دلیل تقاضای کم بازار و حضور کمتر در خیابان های شهر، به اندازه پژو تکراری نیست. هر چند که سورن، فیس لیفت سمند LX محسوب می شود، اما به خوبی تغییر کرده تا شایسته نام جدید خود باشد و دیگر آن را سمند صدا نکنند. در سوی مقابل، پارس بعد از 18 سال تولید همچنان جذاب بوده و اجزای طراحی بدنه کلاسیک گونه آن، با هم هم خوانی دارند.

کیفیت یا زیبایی؟
سورن که با داشبورد جدید خود، نمای کابین را از سمند معمولی متفاوت می کرد، با پسوند ELX عرضه شد و در سال 1392 مدل جدیدی از این خودرو به نام ELX سال با کلاس 11 به بازار آمد، که مجددا در قسمت داشبورد دستخوش تغییرات اندکی شد و امکاناتی مانند دکمه های روی فرمان و سیستم صوتی جدید به آن اضافه شده بود. شرکت مادر برای پارس نیز، اقدامی مشابه انجام داد و به دلیل قدیمی شدن طراحی داخلی، آن را با داشبورد به روزتری ارائه داد که اگرچه نسبت به مدل قبلی دارای طراحی بهتری است، ولی کیفیت مواد و قطعات آن با افت زیادی همراه شده است.
پارس LX به لحاظ برخورداری از تریم کرم رنگ، لوکس تر و زیباتر از رقیب تریم مشکی خود به نظر می رسد. از لحاظ کیفیت، سورن یک و گردن بالاتر از پارس قرار دارد، چرا که جنس داشبورد پژو از پلاستیک خشک است. هر دو محدوده قیمتی خود، امکانات و تجهیزات نسبتا مناسبی را ارائه می کنند.
از موارد مشترک این دو خودرو می توان به دو اربگ، دکمه های کنترلی روی فرمان، تهویه مطبوع اتوماتیک، آینه های برقی تاشوی اتوماتیک، سنسور دنده عقب وتنظیم برقی صندلی های جلو اشاره کرد. این در حالی است که سورن با امکانات اضافه تری مانند گرم کم آینه های جانبی، تنظیم زاویه نور چراغ های جلو و کیفیت بهتر سیستم صوتی و صد البته سامانه عیب یاب هوشمند (Multiplex)، بالاتر از پارس قرار می گیرد.

نفس عمیق!
پیشرانه TU5 پارس نسبت به EF7 سورن، به دلیل عایق کاری مناسب صدای کمتری دارد. مهم ترین تغییرات اعمال شده در موتور EF7 جهت تجهیز آن به توربوشارژر، شامل تعویض پیستون ها با انواع با دوام بیشتر و تراکم پایین تر، طراحی مجدد محفظه احتراق و سرسیلندر، استفاده از سوپاپ های دود جدید، بازطراحی  منیفولد، نصب اینترکولر برای خنک کاری هوای فشرده خروجی از توربوشارژر است که در مقایسه با پیشرانه TU5، مزایای متعددی مانند مصرف سوخت کمتر، تنفس بهتر و دور گرفتن سریع تر دارد.
برتری فنی در مقایسه با پارس حتی روی کاغذ هم مشخص است، چرا که دارای 42 اسب بخار قدرت بیشتر است، اما باید اضافه وزن را در نظر گرفت. از سوی دیگر، مشکل گاز نخوردن و یا به اصطلاح سکته موتور در دنده های یک و 2 (تاخیر توربو) باعث شده که پارس علی رغم توان کمتر و زمان بیشتر برای رسیدن از صفر به 100 کیلومتر بر ساعت، حس بهتری از شتاب گیری اولیه را، برای سرنشینان خود نسبت به رقیب به ارمغان آورد و این در حالی است که در شتاب ثانویه ورق به سمت سورن برگشته و حتی با دنده های سبک 4 و 5 هم می توان سراشیبی ها را طی کرد.

اسب نجیب در برابر سلطان جنگل
با عنایت به قیمت نزدیک، باید سورن توربو را پیروز این میدان دانست. جالب اینجاست که در بازار کاملا برعکس بوده و تقاضا برای این اسب نجیب کمتر است و رقیب، فروش بیشتری دارد؛ بنابراین پارس بازار دست دوم بهتری داشته و می توان با افت قیمت کمتری هم آن را فروخت.
اگر تجهیزات بیشتر، کیفیت بالاتر، شتاب و کشش مناسب تر را مهم می دانید، قطعا سورن انتخاب مناسبی برای شما است. البته باید در بحث تعمیرات توجه داشت که قطعات موتور TU5 پژو پارس به راحتی و در هر جایی یافت می شود و مکانیک ها به تعمیر آن آشنایی کامل دارند، اما برای موتورهای EF7 معمولی نیز، مکانیک کاربلد تقریبا نایاب است و هزینه های آن بالاست، حال تصور کنید مجموعه توربوشارژر هم اضافه شده که باعث پیچیده شدن این پیشرانه شده است که در این صورت، آینده نگری را نمی توان نادیده گرفت.
به عنوان نکته حائز اهمیت، آنچه در تصادفات شدید جاده ای مشاهده کرده ایم، امنیت بیشتر اتاق سمند یا سورن بوده که شاید نه روی کاغذ و اعلام شرکت سازنده، بلکه بر اساس تجربه ها و دیده ها می توان نسبت به شیر خوش تیپ فرانسوی از آن مطمئن تر بود.